Hoe word je bomensnoeier?

‘Zoals al mijn collega’s heb ook ik de opleiding bos- en natuurbeheer gevolgd. Het is een prachtig vak: de afwisseling maar ook het werken met machines, bomen mogen platgooien en het klimmen natuurlijk. Daar komt bij: soms sta je in een klein achtertuintje en ben je takken aan het afvangen met touwen en katrollen. Dan kun je zomaar een hele dag bezig zijn met één boom. De andere keer ga je op pad met een mobiele kraan en kun je de bomen achter elkaar vellen.’

Zonder risico’s is dit vak niet…

‘Dat klopt. Je moet toch zonder schade zien te werken. Ook voor jezelf en voor je collega’s, maar die uitdaging spreekt mij wel aan. Je krijgt controle en zekerheid door de jaren heen, hoewel er geen boomverzorger te vinden is die nog nooit schade heeft gemaakt. Dat hoort er nu eenmaal bij. Ik heb mijn European Tree Worker-certificering, zo weet een opdrachtgever dat hij met een professional te maken heeft en niet met zomaar iemand met een zaag. Als je je hoofd erbij houdt, kan er niet veel misgaan. Zo draag ik onder meer een helm, een zaagbroek en zaagschoenen waar zelfs de kettingzaag niet doorheen kan. Heel belangrijk is onze onderlinge communicatie, dat je elkaar begrijpt. Dat doen we met signalen en door te roepen naar elkaar en dat werkt perfect.’

Zit er een logica in jullie manier van klimmen?

‘Jazeker, het eerste deel van de boom beklimmen wij via de ladder. Bovenaan zeker je jezelf als eerste, dat is standaard. Van daaruit ga je zo ver mogelijk omhoog en telkens zeker je jezelf weer opnieuw aan de takken. Je maakt een route door de boom. En geloof me, dat ga je met de jaren steeds beter zien en leren. In het begin liep ik mezelf geregeld vast met al die touwen. Sowieso zijn we te allen tijde dubbel gezekerd voordat we beginnen met zagen. Want stel dat je per ongeluk door één lijn heen zaagt, dan heb je altijd die tweede zekering om je op te vangen.’

Heb je nog een leuke anekdote?

‘Ik zal nooit vergeten dat ik in een boom een vogelnestje spotte dat helemaal van ijzer- en prikkeldraad was gemaakt. Wat bleek, vlakbij zat een metaalverwerkingsbedrijf en die beestjes haalden hun ‘takjes’ uit de oudijzerbak die naast het pand was opgesteld.’

Bron: fnv-magazine
Tekst en beeld: Mike Raanhuis